ଏଠାରେ ମୃତ ପରେ ପୋତାଯାଏନି ଶରୀର; ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ସାଇତି ରଖନ୍ତି ପରିବାର ଲୋକ

ଇଣ୍ଡୋନେସିଆରେ ଏପରି ଏକ ସମାଜ ଅଛି ଯେଉଁଠାରେ ଏହା ଏକ ପରମ୍ପରା ଅଟେ, ଯେ କୌଣସି ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ମରିଗଲେ ସମାଧି କିମ୍ବା ପୋଡ଼ାଯାଏ ନାହିଁ। ଏହା ସତ୍ତ୍ୱେ ସେମାନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ରଖାଯାଏ। ତୋରାଜନ ସମାଜର ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁକୁ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନର ଏକ ଅଂଶ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରନ୍ତି।।କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ, ସେମାନେ କେବଳ ପରିବାରର ମୃତ ସଦସ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ରୁହନ୍ତି।

ଏହି ପରମ୍ପରାରେ, ଲୋକମାନେ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନଶୈଳୀ କିପରି ଜୀବନଯାପନ କରନ୍ତି, ଏମାନେ ତାହାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିପରୀତ ଜୀବନଯାପନ କରନ୍ତି। ଇଣ୍ଡୋନେସିଆର ସୁଲାୱେସି ପର୍ବତରେ ରହୁଥିବା ତୋରାଜନ ସମାଜର ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କର ମୃତ ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମୃତ ବୋଲି ନୁହେଁ ବରଂ ଅସୁସ୍ଥ ଭଳି ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି।

ପାରମ୍ପାରିକ ଭାବରେ ଏହି ସମାଜର ଲୋକମାନେ ମୃତ ସଦସ୍ୟଙ୍କୁ ପ୍ରତିଦିନ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ ପାଇଁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରନ୍ତି। ଶେଷରେ କବର ନହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ ଏପରି କରନ୍ତି। ଦି ଗାର୍ଡିଆନ ଖବର ଅନୁଯାୟୀ ପରିବାରମାନେ ମୃତ ସଦସ୍ୟଙ୍କ ମୃତଦେହକୁ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ନିଜ ଘରେ ରଖିଥା’ନ୍ତି।

ସୁଲାୱେସି ତୋରାଜନମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ମୃତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଖାଇବାକୁ ଦିଅନ୍ତି ଓ ଶବକୁ ପରିବାରର ଏକ ପୃଥକ କୋଠରୀରେ ଏକ ଶଯ୍ୟା ଉପରେ ରଖନ୍ତି। କାରଣ ଏହା ଏକ ପ୍ରଥା ଅଟେ। ପରିବାର ମୃତ ସଦସ୍ୟଙ୍କ ସଠିକ୍ ଶେଷ ରୀତିନୀତି ନକରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହା କରାଯାଇଥାଏ।

ଅବଶ୍ୟ, ଯେତେବେଳେ ଶେଷ ରୀତିନୀତି କରିବାର ସମୟ ଆସେ, ଶରୀରକୁ ଏକ କବରରେ ପୋତି ଦିଆଯାଏ। ସମାଧି ପରେ ମଧ୍ୟ ମୃତ ଶରୀରର ନିୟମିତ ଯତ୍ନ ନିଆଯାଏ ଓ ପରିଷ୍କାର ପରିଚ୍ଛନ୍ନତା ମଧ୍ୟ ରଖା ଯାଏ। ମେନନେ ନାମକ ଏକ ପରମ୍ପରା ଅନୁଯାୟୀ ପିତୃ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ନୂଆ ପୋଷାକ ଦିଆଯାଏ।

ମୃ୍ତ୍ଯୁ ପରେ ଲୋକମାନେ ମୃତଦେହ ପାଖରେ ପ୍ରିୟ ଜିନିଷ ଉପହାର ଭଳି ରଖନ୍ତି । ଘଣ୍ଚା, ମୋବାଇଲ, ପର୍ସ, ଚୁଡି ଭଳି ଜିନିଷ ରଖନ୍ତି । କେହି କେହି ମୃତ ଦେହ ସହ ହୀରା ମଧ୍ଯ ପୋତି ଦିଅନ୍ତି । କିନ୍ତୁ କେହି କେହି ଏହି ଉପହାରକୁ ଗୁପ୍ତ ଭାବରେ ରଖନ୍ତି ।